به نقل از «قدس آنلاین»

در پناه البرز و ناودان بلندش/ روایتی از رکاب‌زنی در مسیر دریاچه سوها تا آبشارلاتون

تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۶۲۷۹۶

برنامه رکاب‌زنی ما، صبح زود، از آسمان تاریک و روشن شهر آبی‌بیگلو شروع شد. آبی‌بیگلو آن‌قدرها بزرگ نیست اما، حسابی زیباست. اگر شرجی هوا را در نظر نگیریم، این‌جا همیشه بهار است. آبی‌بیگلو در خواب صبحگاهی بود که ما از شهر برون زدیم. «روستای نیارق» اولین مقصد ما بود.

نیارق؛ ایستگاه اول

نیارق در دو سمت جاده شکل گرفته است خانه‌های روستایی که بیشتر به علت همجواری و همسایگی با استان گیلان از الگوی ساخت مساکن گیلان تبعیت کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خانه‌هایی با سقف شیروانی و رنگین با انواعی از رنگ‌های گرم و شاد همراه با رطوبتی که از سمت و سوی ارتفاعات تالش و دریای خزر به سوی نیارق در دامنه کوه‌های تالش نشست می‌کند.

نیارق همچنان به صورت گذرگاهی در گذر روستاهای اطراف شکل گرفته است اینجا در نیارق خانه‌های روستایی وسعت آنچنانی ندارند؛ چرا که تنگی کوهستان و شیب زمین مانع شکل‌گیری مساکن وسیع شده است.

هر چند همین خانه‌های روستایی هم این سال‌ها  بازسازی یا نوسازی شده‌اند.

از نیارق می‌گذریم و به سمتی می‌رویم که ابرها، جنگل و کوه را در آغوش گرفته‌اند.

در مسیر از چند روستا می‌گذریم که از نیارق کوچک‌تر هستند. روستاهایی که شامل چند خانه با سقف شیروانی هستند و گاوها و مرغ و خروس‌هایی که در دامنه تپه‌ها و لای علف‌ها می‌پلکند. تا هوا آن‌قدرها گرم نشده و شرجی هوا راه نفس را بند نیاورده باید به مقصد بعدی سفر برسیم.

سوها؛ خود بهشت

«روستای سوها» آخرین روستا در مسیر رکاب‌زنی ما از طرف اردبیل بود. جاده تا روستای سوها آسفالت است. بعد از روستای سوها یک راه خاکی، صاف می‌رود به دل کوهستان؛ راهی با سربالایی‌های تند که دوچرخه‌سوارها را به مبارزه می‌طلبد. بعد از حدود 40 دقیقه رکاب زدن به آن‌جایی می‌رسیم که باید می‌رسیدیم...

فقط دوچرخه‌سوارها می‌فهمند از لابه‌لای درخت‌ها و از دل مسیر جنگلی، ناگهان شیب می‌شوی به سمت دریاچه‌ای در دشت پایین‌دست، چه جان تازه‌ای در تن آدم می‌دود.

اگر بخواهم زیبایی‌های طبیعت را در یک جا جمع کنم می‌توان گفت دریاچه سوها همان‌جاست. این دریاچه نه چندان بزرگ و مراتع اطرافش، همه زیبایی‌های طبیعت را به تنهایی در دل خود دارد؛ جایی که جنگل و کوهستان به هم رسیده و هر کدام در احترام همدیگر به حریم خود قانع شده و تلفیقی از جنگل و دریاچه و چمنزارها و دریایی از ابر که لحظه به لحظه در تغییر هستند را در کنار هم تشکیل داده‌اند.

زیبایی‌های سوها، می‌تواند هر بیننده‌ای را ساعت‌ها محو تماشای خود کند.

اسپیناس؛ سربلند

بعد از ساعت‌ها تماشای زیبایی‌های دریاچه سوها، وارد دالان‌های بهشتی جنگلی می‌شویم که پوشیده‌اند از درخت‌های فندق وحشی و بلوط. از کنار کومه‌های عشایری می‌گذریم. حضور عشایر به این جغرافیا، روح بخشیده است. این‌جا ییلاقات عشیر اردبیلی است. رکاب می‌زنیم و رکاب می‌زنیم تا سرانجام «قله اسپیناس» رخ می‌نماید.

دقایقی بعد، رکاب‌زنان به قله اسپیناس می‌رسیم که قله بین جنگل و کوهستان هست و یکی از معروف‌ترین مکان‌های منطقه که اکثر مردمان محلی و کوهنوردان، آن منطقه را می‌شناسند و از طبیعت آنجا خاطرات به یاد ماندنی دارند.

به خاطر کمی وقت و طولانی بودن مسیر پیش رو نمی‌توانیم بیشتر از چند دقیقه توقف کرده و از طبیعت زیبای آنجا استفاده کنیم. باید قبل تاریک شدن هوا برنامه رکاب‌زنی به اتمام برسد طول مسیر پر است از بوته‌های تمشک؛ اما فرصتی برای تمشک‌خوری نداریم. مسیر پیش رو را پی می‌گیریم. راه یک مسیر مال‌رو باریک است تا از دل جنگل بگذریم و به جایی برسیم که زیبایی وصف‌ناپذیری دارد.

لاتون؛ ناودان البرز

آبشار لاتون یکی از زیباترین و در عین حال بلندترین آبشارهای کشور است که حداقل باید یک بار رفت و دید تا وصفش کرد. طبیعت‌گردان زیادی به دیدن آبشار لاتون می‌آیند؛ اما هیچ‌کدامشان حس و حال ما را ندارند؛ حس و حال دوچرخه‌سوارهایی که نزدیک به 40 کیلومتر رکاب ‌زده‌اند تا حالا تن خسته‌شان را بسپارند به قطرات ریز اما سرد آبشار لاتون که درست از دل سنگی البرزکوه بیرون می‌ریزد؛ درست مثل جنگجویی که از یک مبارزه طولانی سربلند بیرون آمده و حالا اجازه داده تا دستانی نوازشگر، خستگی‌های تنش را درمان کند.

امشب را اینجا می‌مانیم؛ در پناه البرز و ناودان بلندش.

منوچهر کامرانی

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: دوچرخه سواری آبی بیگلو نیارق آبشار لاتون رکاب زنی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۶۲۷۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سکانس‌هایی از فیلم جنگل پرتقال

تعداد بازدید : 0 کد ویدیو دانلود فیلم اصلی کیفیت 480 کیفیت 284 بازدید 6 فیلم جنگل پرتقال به کارگردانی و نویسندگی آرمان خوانساریان محصول سال 1401 است. معلمی به نام علی بهاریان و با نام هنری سهراب بهاریان در رشته نمایشنامه‌نویسی تحصیل کرده و حالا پس از سال‌ها بی‌کاری به تازگی در یک مدرسه به عنوان معلم ادبیات مشغول به کار شده‌است؛ معلمی آنچنان سختگیر که در عرض سه روز پنج نفر را از کلاس اخراج می‌کند و حالا از طرف مدیر تهدید می‌شود که اگر تا دو روز دیگر مدرک تحصیلی‌اش را تحویل ندهد عذرش را از مدرسه می‌خواهند. اینگونه است که آقای معلم علی‌رغم میل خود به شهر محل تحصیلش در «تنکابن» می‌رود. سارا بهرامی، میرسعید مولویان، رضا بهبودی، رضا عموزاد، فراز سرابی، داوود فتحعلی بیگی، فرشته مرعشی، ارشیا نیک بین، حمیدرضا عباسی، زینب شعبانی و حسام نورانی در این فیلم مقابل دوربین مسعود امینی‌تیرانی بازی کردند. علی صمدپور موسیقی متن این فیلم را ساخت و محمد نجاریان این اثر را تدوین کرد. سکانس‌هایی از این فیلم سینمایی را می‌بینید.